• Historia szkoły

        • Niewiele szkół w regionie może pochwalić się tak bogatą historią, jak Szkoła Podstawowa w Muninie. Istnieje już od 150 lat!

          Początki oświaty w Muninie nie są zbyt dobrze znane. Pewne jest, że większość ludzi tu mieszkających, jeszcze w XIX wieku nie umiała czytać ani pisać. Wówczas, gdy Polska nie istniała na mapach świata, rola oświaty była jednak szczególnie ważna. Prawdopodobnie przywiązanie do tradycji i chęć utrzymania polskości stały się przyczyną powołania u progu  II połowy XIX wieku pierwszej w dziejach wsi placówki oświatowej. Dokumenty świadczą, że w 1863 roku na trywialnego nauczyciela szkoły w Muninie został mianowany pan Jan Malicki.

          Od tego momentu szkoła przechodziła różne koleje. Wiadomo, że w 1881 roku istniała w Muninie elementarna jednoklasowa szkoła ludowa, przekształcona potem w szkołę trzyklasową. Ponieważ liczba uczniów z roku na rok wzrastała, niewielki budynek nie zapewniał już godziwych warunków lokalowych. Na początku lat trzydziestych powstał projekt budowy nowej placówki – wspólnej dla Muniny i Tuczemp. Inwestycja ta nie doszła do skutku, jednak już wkrótce społeczność Muniny doprowadziła do wybudowania piętrowej szkoły, która została oddana do użytku w 1937 roku.  Budynek, po renowacjach, służy uczniom do dnia dzisiejszego.

          W okresie okupacji  mieściła się tu jednostka straży granicznej wojsk niemieckich. Zajęcia szkolne przeniesiono do prywatnego budynku. W okresie międzywojennym (lata 20) kierownikiem szkoły była Jadwiga Radwanówna, podczas wojny i bezpośrednio po niej kierownikiem siedmioklasowej Szkoły Powszechnej w Muninie był Ignacy Drzewicki. Jego następcami zostali: Maria Bick, Irena Podgórska, Józef Podgórski, Władysław Brzyski oraz obecny dyrektor – Barbara Piądłowska. Ważne w historii szkoły lata, to rok 1968 – wybudowano wówczas salę gimnastyczną, oddano do użytku dwie klasy, sanitariaty i łazienki oraz kotłownię. W budynku wykonano instalację centralnego ogrzewania oraz dokonano wymiany podłóg na parkiety. W roku 1995 budynek został ponownie zmodernizowany, oddano do użytku nowe skrzydło  z kilkoma klasami i salą widowiskową. W styczniu 2011 roku szkoła zyskała nowoczesną halę sportową, wykorzystywaną zarówno przez uczniów „podstawówki”, jak i utworzonego  w wyniku reformy szkolnictwa z roku 1999 gimnazjum oraz inne grupy osób zainteresowanych sportem i rekreacją.

          W ciągu 150 lat progi szkolne opuściło wielu uczniów. Część z nich kontynuowało naukę i zdobywało średnie i wyższe wykształcenie.  Są wśród nich lekarze, prawnicy, księża, nauczyciele, pracownicy naukowi.  By obecni uczniowie nie zapomnieli o chlubnej historii szkoły, został dla nich zorganizowany konkurs dotyczący barwnych losów placówki. Z przynoszonych przez dzieci starych zdjęć powstała szkolna galeria, na której każdy może odnaleźć swoich bliskich: rodziców, ciocie, wujków, a nawet – dziadków. To ciekawa lekcja historii dla najmłodszych, a dla ich rodzin – szansa na chwilę wspomnień, refleksji, powrót do lat dziecinnych.